Πήγαμε να κολυμπήσουμε στις ακτές των Νήσων του Κουκ, ο πιστός Αμπορίτζιναλ ιθαγενής υπηρέτης μου με τα μπρατσάκια του (αυτοί οι άνθρωποι της Αυστραλιανής Ερήμου δεν ξέρουν να κολυμπάνε), κι εγώ με το παλιό σκάφανδρό μου και τα μολυβένια παπούτσια μου για να θαυμάσω τον βυθό. Καθώς ο υπηρέτης μου προσπαθούσε να χτυπήσει τροπικά ψάρια με το μπούμερανγκ (ανακαλύπτοντας ότι δεν δουλεύει κάτω από το νερό), και καθώς εγώ προσπαθούσα να αποφύγω τα δηλητηριώδη σελάχια, είδα από μακριά, κάτω εκεί στον βυθό, μια μεγάλη σκιά να μας πλησιάζει.

Φυσικά, ήταν ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας, και μέχρι να ειδοποιήσω με απεγνωσμένα νοήματα τον λουόμενο υπηρέτη μου, ο καρχαρίας έφερε και τους φίλους του, και σύντομα μάς είχε περικυκλώσει ένα κοπάδι από καρχαρίες!

Στάθηκα με την πλάτη σε έναν υποβρύχιο βράχο, έβγαλα το ξίφος μου (τι να λέμε τώρα, πάντα το έχω στις καταδύσεις) και περίμενα την επίθεση του πρώτου καρχαρία, που ερχόταν με ταχύτητα κατά πάνω μου.

Και…ξαφνικά ο καρχαρίας φρέναρε απότομα, άνοιξε διάπλατα το στόμα του και…εξακόντισε ένα καμάκι προς το μέρος μου! Ο καρχαρίας αυτός…έφτυνε καμάκια! Ένα καμάκι συγκρούστηκε με το βαρύ σκάφανδρο μου, ένα άλλο καρφώθηκε στον βράχο δίπλα μου. Κοιτώ έκπληκτος γύρω μου τους άλλους καρχαρίες να κάνουν το ίδιο! Δεχόμασταν μια υποβρύχια βροχή από καμάκια, που εξακοντίζονταν από τα στόματα των καρχαριών!

…Και τότε, όρμηξα μπροστά προς τον καρχαρία απέναντι μου, που προσπάθησε να απομακρυνθεί με έναν θόρυβο από συνεχή κλικ-κλικ! Σήκωσα το ξίφος μου και του κατάφερα μία σπαθιά στα πλευρά. Και ο καρχαρίας κόπηκε στα δύο (!).  Και τότε είδα έναν άνθρωπο να με κοιτά τρομαγμένος, προσπαθώντας να αναπνεύσει από ένα σωληνάκι του καρχαρία!

Αυτό που συνέβαινε ήταν τελείως παράλογο, και χρειάστηκαν μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να συνειδητοποιήσω πως όλα αυτά δεν ήταν παρά μία ακόμη σατανική εφευρετική επίθεση του τρισκατάρατου σατανικού Φου Μαν Τσου! Ο υπηρέτης μου είχε επιτεθεί σε έναν άλλο καρχαρία διαλύοντας τον με απανωτά χτυπήματα, και ξεπρόβαλε κι από εκείνον ένας άνθρωπος από μέσα του!

Λοιπόν, όλοι αυτοί οι καρχαρίες ήταν μηχανικοί! Μέσα σε κάθε Φου-Καρχαρία υπήρχε καθισμένος ένας στρατιώτης του Φου, που κινούσε τον μηχανικό καρχαρία κάνοντας πεντάλι, και πυροβολούσε μέσα από το στόμα του καρχαρία με ένα ψαροτούφεκο! Πνίξαμε όσους μπορούσαμε, διαλύσαμε αρκετούς Φου-Καρχαρίες (δεν το περίμεναν ότι θα ήμασταν τόσο θαρραλέοι), ο υπηρέτης μου μάλιστα πήρε σαν σουβενίρ και ένα κεφάλι Φου-Καρχαρία, το οποίο κρέμασε σαν τρόπαιο στο σαλόνι, και πρέπει τώρα να λέω την ιστορία σε κάθε επισκέπτη που το βλέπει και απορρεί. Τέλος πάντων, δεν καταφέραμε να τους διαλύσουμε όλους, οπότε αν θα πάτε για κολύμπι στις ακτές των Νήσων του Κουκ, να θυμάστε ότι ίσως έχει ακόμη εκεί μερικούς Φου-Καρχαρίες…

Άτιμε απαίσιε κίτρινε σκύλε της Κίνας, μοχθηρό βδέλυγμα Φου Μαν Τσου, δεν θα παραδοθούμε ποτέ, όποιο σατανικό πράγμα κι αν σκεφτείς για να μας νικήσεις!!