Τα έχω σ’ ένα κουτί κλεισμένα στο πατάρι…

Το πρώτο βιβλίο φαντασίας που γράφτηκε για την Άγνωστη Γη της Ανταρκτικής, ήταν το “Η Ζωή και οι Περιπέτειες του Πήτερ Γουίλκινς”, του αινιγματικού συγγραφέα Ρόμπερτ Πάλτοκ, το 1751. Οι σελίδες του διηγούνται την ιστορία ενός πλοίου, που παρασύρεται από ένα δυνατό ρεύμα από την Αφρική ως το Νότιο Πόλο, κι από εκεί μέσα από έναν τεράστιο αψιδωτό θόλο που βρίσκεται κάτω από ένα νησί, οδηγείται σ’ ένα κατάμαυρο ποτάμι το οποίο οδηγεί σ’ έναν υπόγειο κόσμο που κατοικείται από αρχαία τέρατα. (Φανερή, λοιπόν, πρώτη επιρροή της “Αφήγησης του Άρθουρ Γκόρντομ Πυμ” του Ε. Α. Πόε, και του “At The Mountains of Madness” του Χ. Φ. Λάβκραφτ).

Ο ίδιος ο Πάλτοκ κάποτε μού είχε δώσει ένα μικρό δύσμορφο μαύρο άγαλμα μιας αστρικής θεότητας που ανακάλυψε εκεί σε ένα παγωμένο ανάκτορο ηλικίας εκατομμυρίων ετών. Όταν το αγγίζεις, το χέρι σου μουδιάζει αμέσως. Το είχα πάνω σε ένα μαόνινο ράφι στη βιβλιοθήκη μου αλλά έπεσε και έσπασε. Τον πρώτο καιρό που είχε μπει στην υπηρεσία μου ο Αβορίγινας υπηρέτης μου, πήγε να το πιάσει για να το ξεσκονίσει, το χέρι του μούδιασε αμέσως, εκείνος τρόμαξε πολύ και τού έπεσε και έσπασε. Αν στήσεις αυτί πάνω από τα σπασμένα αυτά κομμάτια, ακούς έναν βόμβο να βγαίνει από αυτά. Τα έχω σ’ ένα κουτί κλεισμένα στο πατάρι γιατί είμαι ευαίσθητος στ’ αυτιά και με ενοχλεί ο βόμβος…