Ο Γκναρόκ και το Βήμα του Γού

Τραγούδι των Εσκιμώων Ινουίτ :
«Γιατί ο Γκναρόκ δεν ήρθε χθες το βράδυ; Οι φώκιες το ξέρουν, οι φώκιες το ξέρουν, κι η αρκούδα, η μεγάλη αρκούδα, η μεγάλη αρκούδα με τα μεγάλα δόντια. Γιατί ο Γκναρόκ δεν ήρθε χθες το βράδυ; Το νερό το ξέρει, τα ψάρια το ξέρουν, τα ψάρια που λένε ιστορίες, τα ψάρια που λένε ιστορίες με την ουρά τους, το νερό το ξέρει αλλά δεν το λέει σε κανέναν. Γιατί ο Γκναρόκ δεν ήρθε χθες το βράδυ;…»

.

Τον τελευταίο καιρό μαθαίνω το Βήμα του Γού…
Οι Κινέζοι αλχημιστές ανέβαιναν στα βουνά μονάχα σε ορισμένες ευνοϊκές μέρες, μετά από νηστεία και εξαγνισμό. Πολύ συχνά χρησιμοποιούσαν έναν ειδικό βηματισμό, γνωστό ως το «Βήμα του Γού», το οποίο πρέπει να χαρακτηριζόταν από κινήσεις σε απόλυτη συνάρτηση με την κίνηση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο κινούνταν, με αποτέλεσμα ο περιπατητής να περνά απαρατήρητος και σχεδόν αόρατος.
(Κάτι ανάλογο περιγράφει στον Κάρλος Καστανέντα ο Δον Χουάν για τους «καλούς κυνηγούς», μέσα στο βιβλίο Ταξίδι στο Ιξτλάν…)