ΤΟ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΟΠΛΟ

Τους τελευταίους μήνες, ο Αυστραλός Αμπορίτζιναλ Ιθαγενής που έχω φιλεύσπλαχνα υιοθετήσει ώστε να παίζει τον ρόλο του πιστού υπηρέτη μου, όταν δεν πετάει μπούμερανγκ εδώ κι εκεί διαλύοντας το σπίτι ή δεν ψέλνει κακόφωνα τραγούδια προς τιμήν των προγόνων του, και καταφέρνει επιτέλους να κοιμηθεί (κοιμάται πάντα κάτω από το κρεβάτι του, διότι έτσι νιώθει πιο ασφαλής), βασανίζεται από εφιάλτες στους οποίους πρωταγωνιστεί ο απαισιότατος Φου Μαν Τσου, ο αιώνιος εχθρός όλης της ανθρωπότητας (Hostis Humani Generis), και ορκισμένος προσωπικός Ιαβέρης μου (με κυνηγάει παντού, όταν δεν τον κυνηγάω εγώ)…
Δια τούτο προσπάθησα να θεραπεύσω τον κακόμοιρο πρωτόγονο υπηρέτη μου από αυτούς τους εφιάλτες, μόλις ενημερώθηκα για την παρουσία τους στον εσωτερικό του κόσμο.
Δεν δυσκολεύτηκα να συμπεράνω πως, η απεχθής αυτή κίτρινη βδέλα, ο Φου Μαν Τσου, αφού δεν μπορούσε να εισβάλλει στον δικό μου ανώτερο ψυχικό κόσμο ώστε να με στοιχειώσει με τους εφιάλτες τους οποίους προβάλλει από το αόρατο κρυσφήγετό του στην Έρημο Γκόμπι, κατάφερε ευκολότερα να εισβάλει στον κατώτερο ψυχικό κόσμο του φτωχού αυτού Ιθαγενή και στα όνειρά του, θεωρώντας ότι είναι ο αδύναμος κρίκος τον οποίον μπορούσε να προσβάλλει ώστε να πλήξει έμμεσα εμένα, εφόσον ζούμε κάτω από την ίδια στέγη και οι καθημερινότητες μας αναμιγνύονται, και άρα να μού δημιουργήσει προβλήματα…
Δοκίμασα όλες τις γνωστές θεραπευτικές μεθόδους για τους εφιάλτες: κρύα παγωμένα ντους, αμφεταμίνες για στέρηση ύπνου, γιόγκα πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, σκορδοφαγία, ηλεκτροσόκ, τραμπολίνο, παλιές ελληνικές ταινίες, κ.ά.. Μάταια, καμία δεν απέδωσε.
Τότε αναγκάστηκα να καταφύγω στα μεγάλα μέσα και να επιστρατεύσω την τεχνική του Ονειρικού Όπλου.
Ονομάζεται «Θρόπλον», και είναι ένα ονειρικό όπλο που το φτιάχνεις με τη φαντασία σου. Ξαπλώνεις, χαλαρώνεις, κλείνεις τα μάτια, και κατασκευάζεις νοητικά το ονειρικό σου όπλο, με όλες τις λεπτομέρειες, ό,τι θέλεις εσύ (π.χ. ένα ροζ ακτινοπίστολο), υπολογίζεις το βάρος του, νιώθεις την αφή του, φαντάζεσαι την βολή του, τον ήχο του, τα πάντα. Βοηθάει πολύ και να το ζωγραφίσεις μετά. Εξασκείσαι φανταστικά στον χειρισμό του, σαν να ήταν πραγματικό, το πιστεύεις, το θυμάσαι συχνά. Έτσι, αυτό το φανταστικό όπλο, το Θρόπλον, καταλήγει εντυπωμένο να συμπεριλαμβάνεται στον εσωτερικό σου κόσμο (εκεί όπου διαδραματίζονται τα όνειρα) και γίνεται ένα ονειρικό όπλο το οποίο εύκολα μπορεί να εμφανιστεί στα όνειρα, για να το χρησιμοποιείς εναντίον των εφιαλτικών εχθρών…
Αυτό έκανε, με την βοήθεια μου, ο πιστός υπηρέτης μου. Στην περίπτωσή του, το Θρόπλον ήταν ένα μεγάλο τόξο με δηλητηριασμένη βέλη, εφόσον είναι πρωτόγονος. (Εγώ έχω το ακτινοπίστολό μου). Την επόμενη φορά που εμφανίστηκε ο Φου Μαν Τσου στον εφιάλτη του, ο ηρωικός Αβορίγινας τού έριξε δεκατρία βέλη πάνω στο κεφάλι, αφού τόσα χρειάστηκαν για να τον κάνουν να εξατμιστεί, κι έτσι κατάφερε να τον εξολοθρεύσει ονειρικά και να σταματήσουν οι Φου-εφιάλτες…
Θεωρήθηκε ως ένας θρίαμβος του DreamTime επί της εφιαλτικής πραγματικότητας όλων των τυράννων στο (απεχθέστατο) πρόσωπο του δολίου τέρατος Φου Μαν Τσου!…